ในชีวิตของเรา คงหนีไม่พ้นที่จะเจอมนุษย์ประเภทที่เอาแต่ใจตัวเอง จุ้นจ้าน เรื่องเยอะ ชอบข่มและถากถางคนอื่น สร้างอุจจาระทางความรู้สึกให้กับเรายิ่งนัก หากคนนั้นอยู่ที่โรงเรียน เขาก็คือสาเหตุที่ทำให้เราไม่อยากไปเรียนหนังสือ หรือหากคนนั้นอยู่ที่ทำงาน เขาก็คือสาเหตุที่ทำให้เราไม่อยากตื่นตอนเช้าไปทำงานนั่นแหละ แน่นอนคนพวกนี้มักดูเหมือนไม่รู้สึกรู้สาว่าตัวเองถูกคนทั้งออฟฟิศเกลียด เดินกระหยิ่มยิ้มย่องมีความสุขไปเรื่อย คล้ายกับว่าความเกลียดของคนอื่นเป็นอาหารโปรดของเขาก็ไม่ปาน และมันก็คงมีสักว้าบนึงในความคิดของเราที่สว่างขึ้นมา “ทำไมแ-ม่-งเกิดมาเป็นคนแบบนี้ได้วะ?”
